فرناز صفیمواردی که در این مطلب میخوانید [نمایش]
پناهندگی نوعی حمایت است که به فرد اجازه می‌دهد به جای انتقال (اخراج) به کشوری که از آزار و اذیت یا آسیب دیدن می‌ترسد، در اروپا بماند. انواع مختلفی از جمله پناهندگی سیاسی و پناهندگی اجتماعی وجود دارد. طبق قوانین اتحادیه اروپا، افرادی که از کشورهای خود به دلیل ترس از آزار و اذیت فرار می‌کنند، می‌توانند درخواست پناهندگی دهند. اگر به آنها پناهندگی داده شود، این امر به آنها حفاظت و حق ماندن در اتحادیه اروپا را می‌دهد. به کسانی که پناهندگی داده می‌شود، پناهنده می‌گویند.
اتحادیه اروپا هنوز در تلاش است تا راه سیستماتیکی برای مدیریت تعداد بی‌سابقه پناهندگانی که در سراسر مرزهایش سرازیر شده‌اند، بیابد و تلاش می‌کند از آمدن بیشتر جلوگیری کند؛ اما حتی با وجود هجوم ده‌ها هزار سوری، عراقی، افغانی و دیگران به اروپا، احتمالاً پناهندگان متوجه خواهند شد که درخواست پناهندگی و گرفتن اجازه اقامت، دو چیز بسیار متفاوت است.
آلمان با فاصله زیاد، بهترین مقصد برای مهاجرانی است که به دنبال پناهندگی بوده‌اند: تقریباً ۴۱ درصد از تمام متقاضیان پناهندگی در سال جاری (بیش از ۲۴۵۰۰۰) در آلمان درخواست دادند. مجارستان دومین متقاضی پناهندگی، حدود ۹۸۰۰۰ نفر (۱۶.۳ درصد از کل) را داشت، هرچند که این ممکن است بیشتر به موقعیت جغرافیایی این کشور و نگرش مهاجران نسبت به آن به عنوان دروازه ورود به اروپای مرکزی و غربی مربوط باشد.
اما مهاجرانی که در آلمان درخواست پناهندگی می‌کنند، ممکن است در جاهای دیگر شانس بیشتری داشته باشند. آلمان کمتر از نیمی (۴۳.۵ درصد) از درخواست‌های پناهندگی را که در نیمه اول سال جاری بررسی کرده بود، تأیید کرد و آن را از نظر نرخ پذیرش در میان کشورهای اروپایی در وسط نمودار قرار داد. بالاترین نرخ پذیرش عموماً در کشورهای کوچکتر، به ویژه کشورهای اسکاندیناوی (دانمارک ۸۵.۲ درصد، سوئد ۷۴.۲ درصد، نروژ ۷۲.۵ درصد) است، در حالی که کمترین میزان در کشورهای شوروی سابق (لتونی ۸.۳ درصد، مجارستان ۱۲.۳٪ و لهستان ۱۴.۶٪ است.
بر اساس داده‌های تصمیم‌گیری مهاجرانی که از مناطق درگیری فعال فرار می‌کردند، بهترین شانس را برای دریافت پناهندگی داشتند. در میان بزرگترین گروه‌های پناهنده بر اساس ملیت، تقریباً همه (۹۴.۸٪) کسانی که ادعای شهروندی سوریه را داشتند، موفق به دریافت پناهندگی شدند و پس از آن کشورهای دیگر در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.
رویه پناهندگی فرآیندی است که تعیین می‌کند آیا یک فرد باید در اروپا پناهندگی بگیرد یا خیر. روند پناهندگی در قانون پناهندگی اروپا تنظیم شده است. این فرآیند شامل چندین مرحله است: درخواست پناهندگی، معاینه دوبلین، استماع و تصمیم‌گیری. بنابراین، به طور رسمی، روند پناهندگی زمانی آغاز می‌شود که فرد درخواست پناهندگی می‌دهد؛ اما قبل از اینکه بتوانید به طور رسمی درخواست پناهندگی کنید، ابتدا باید به عنوان یک پناهجو ثبت‌نام کنید.
برای اعطای پناهندگی، یک فرد باید مدارکی ارائه دهد که نشان دهد یا به علت یک دلیل محفوظ در گذشته مورد آزار و اذیت قرار گرفته است و/یا “ترس موجه” از آزار و اذیت در آینده در کشور خود دارد. هنگامی که یک درخواست پناهندگی به دادگاه مهاجرت ارسال می‌شود، این به شما اجازه می‌دهد تا در اروپا در انتظار تصمیم نهایی بمانید.
درخواست ممکن است برای مدت کوتاهی در انتظار باشد یا ممکن است چندین سال در انتظار باشد. شما ممکن است به مصاحبه دعوت شوید و در روز مصاحبه، انتظار داشته باشید که مصاحبه بسته به مورد شما حداقل یک ساعت یا بیشتر طول بکشد. همچنین باید انتظار داشته باشید که مدارک خود را ارائه کنید و سوگند یاد کنید که در طول مصاحبه، صداقت داشته باشید.
می‌توان با ویزای کوتاه‌مدت (مثلاً ویزای توریستی) به اروپا سفر کرد و پس از ورود به اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی داد و پناهندگی با ورود قانونی داشت. با وجود اینکه پناهندگان گاهی امیدوارند با جابجایی از یک کشور اتحادیه اروپا به کشور دیگر وضعیت خود را بهبود بخشند، اما حق درخواست مجدد پناهندگی در کشور دیگر اتحادیه اروپا را ندارند. کسانی که مایل به درخواست پناهندگی در اتحادیه اروپا هستند، باید این کار را در کشوری که برای اولین بار وارد اتحادیه اروپا شده‌اند، انجام دهند. اگر شخصی دارای ویزا یا اجازه اقامت برای یک کشور اتحادیه اروپا یا شینگن باشد، تنها می‌تواند در آن کشور خاص اروپایی درخواست پناهندگی دهد. بر اساس قوانین اروپا، هدف از آنچه به عنوان “قانون دوبلین” شناخته می‌شود این است که هر درخواست پناهندگی فقط بر اساس قوانین یک کشور بررسی شود.
کشورهایی که به عنوان بهترین کشور پناهندگی فهرست شده‌اند، از نظر مزایا و خدماتی که به پناهندگان ارائه می‌کنند، با هم تفاوت دارند که مهم‌ترین آنها به شرح زیر است:
| تفاوت کشورها در فرآیند اعطای پناهندگی |
| ● پذیرش پناهجویان در فرودگاه |
| ● تامین مسکن موقت و کمک به یافتن مسکن دائمی |
| ● ارائه خدمات ایمنی و اورژانس |
| ● ارائه مراقبت‌های بهداشتی و آموزشی به پناهندگان |
| ● ارائه کمک مالی و ایجاد یک حساب بانکی برای هر پناهنده |
| ● ارائه حمایت‌های لازم از افراد با نیازهای ویژه |
| ● کمک به یافتن کار برای تأمین درآمد |
هرچند در مورد پناهندگی معایبی وجود دارد که باید در برخی کشورها، علیرغم آنچه در مورد مزایای پناهندگی گفته می‌شود، قبل از ورود بدانید. بسیاری از چیزها ممکن است در عمل متفاوت باشد، و این همان چیزی است که اکثر پناهندگان نمی‌دانند. پناهجویان ممکن است در برخی کشورها، کمک‌های زیادی از دولت دریافت نکنند و بسیاری از آنها از شرایط بد زندگی رنج می‌برند و اغلب پناهجویان اجازه کار ندارند.
کمپ‌های پناهندگان، تأسیسات موقتی هستند که برای محافظت و کمک فوری به افرادی که به دلیل جنگ، آزار و اذیت یا خشونت مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند، ساخته شده است. در حالی که اردوگاه‌ها، برای ارائه راه‌حل‌های دائمی ایجاد نشده‌اند، اما پناهگاهی امن برای پناهندگان ارائه می‌دهند و اساسی‌ترین نیازهای آنها مانند غذا، آب، سرپناه، درمان پزشکی و سایر خدمات اولیه را در مواقع اضطراری برآورده می‌کنند. در موقعیت‌های آوارگی طولانی‌مدت، خدمات ارائه‌شده در اردوگاه‌ها به گونه‌ای گسترش می‌یابد که شامل فرصت‌های آموزشی و معیشتی و همچنین مصالحی برای ساخت خانه‌های دائمی بیشتر برای کمک به مردم برای بازسازی زندگی‌شان می‌شود.
یک کمپ با طراحی خوب باید از محیط زیست محافظت کند و به جلوگیری از آتش‌سوزی و شیوع بیماری کمک کند. غذا، نقاط دسترسی آب و دستشویی باید به طور مناسب و در نزدیکی پناهگاه‌ها باشد تا از زنان و دختران در برابر خشونت جنسی و جنسیتی محافظت شود و امکانات باید به پناهندگان، امکان دسترسی به اقتصاد محلی، زیرساخت‌ها و خدمات میزبان را بدهد.
میانگین مدت زمانی که پناهندگان در کمپ‌ها می‌گذرانند، بسته به بحران متفاوت است. در شرایط طولانی پناهندگی – جایی که آوارگی دسته‌جمعی یک کشور را برای پنج سال یا بیشتر تحت تاثیر قرار داده است – پناهندگان ممکن است سال‌ها و حتی دهه‌ها را در کمپ‌ها زندگی کنند. در این شرایط، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR)، سرپناهی بادوام‌تر و نیمه دائمی فراهم می‌کند و با جوامعی کار می‌کند تا آنهایی را بسازد که به بهترین وجه شرایط و نیازهای محلی را برآورده کنند. خدمات همچنین شامل فرصت‌های آموزشی و معیشتی برای کمک به خانواده‌های پناهنده در بازسازی زندگی خود می‌شود. هرچند متاسفانه بسیاری از کمپ‌ها این استانداردها را برآورده نمی‌کنند.
کمپ‌های پناهندگان گامی به سوی یافتن مکانی جدید برای زندگی و دستیابی به آزادی هستند، اما چالش‌های خاص خود را نیز به همراه دارند. در اینجا به برخی از خطراتی که پناهندگان در کمپ‌های پناهندگان با آن مواجه هستند، اشاره می‌کنیم:
اردوگاه‌های پناهندگان اغلب مملو از جمعیت هستند و هزاران نفر را در محله‌های نزدیک در خود جای می‌دهند. این می‌تواند خطرناک باشد زیرا گسترش بیماری را آسان‌تر می‌کند. همچنین در مواقع اضطراری که مردم باید از آن خارج شوند، خطرناک است. ازدحام بیش از حد، در بسیاری از مسائل دیگری که پناهندگان در کمپ‌ها با آن مواجه هستند، مانند نداشتن منابع کافی یا امکانات مناسب برای استفاده آنها، نقش مهمی ایفا می‌کند.
اردوگاه‌های پناهندگان نیز از مشکلات بهداشتی رنج می‌برند که در درجه اول به دلیل کمبود آب تمیز و تجهیزات نظافتی است. به همین دلیل، بیماری‌ها می‌توانند به راحتی در کل جمعیت پخش شوند. افراد نمی‌توانند خود را به درستی تمیز کنند، وسایل آشپزی را بشویند و یا مناطق را به درستی ضدعفونی کنند.
همانطور که در بالا ذکر شد، یکی از مسائل اولیه در کمپ‌های پناهندگان، نبود آب سالم است. علاوه بر نداشتن آب تمیز برای تمیز کردن و ضدعفونی مناسب اشیا، آب تمیز کافی برای نوشیدن و یا پخت‌وپز وجود ندارد. به همین دلیل، پناهندگان ممکن است با کم آبی و بیماری ناشی از مصرف آب آلوده مواجه شوند.
ماهیت اردوگاه‌های پناهندگان برای پخت‌وپز و نگهداری مواد غذایی مناسب نیست. اغلب منابع انرژی قابل اعتمادی برای سرد یا گرم نگه داشتن غذا وجود ندارد. این منجر به موقعیت‌های خطرناکی می‌شود که در آن غذای آماده یا ایمن ذخیره‌شده کافی وجود ندارد. مردم گرسنه می‌مانند و یا مجبور می‌شوند غذای ناسالم بخورند. این شرایط می‌تواند منجر به بیماری‌های ناشی از غذا و سایر مسائل بهداشتی شود.
بدون منابع برق قابل‌اعتماد، بسیاری از اردوگاه‌های پناهندگان به آتش به عنوان منبع گرما برای پخت‌وپز و گرم‌کردن خود روی می‌آورند. این می‌تواند منجر به آتش‌سوزی، استنشاق دود، آسیب‌های دیگر، و حتی آتش‌سوزی در سراسر کمپ شود.
با نظارت اندک نیروهای امنیتی یا مسلحانه بر اوضاع، بسیاری از کمپ‌های پناهندگان نیز می‌توانند بستر مناسبی برای خشونت باشند. این می‌تواند به دلایل مختلف مانند رقابت برای غذا، آب، سرپناه و موارد دیگر رخ دهد. همچنین، خشونت جنسی در کمپ‌های پناهندگان، یک نگرانی عمده به ویژه برای زنان و دختران است. این به این دلیل است که آنها آسیب‌پذیرتر هستند و اغلب کسی را ندارند که از آنها محافظت کند.
خطر دیگری که پناهندگان در کمپ‌ها با آن مواجه هستند، کمبود مراقبت‌های پزشکی است. این می‌تواند منجر به بدتر شدن مشکلات سلامتی و حتی مرگ شود.
بنابراین با توجه با خطرات و مضررات ذکر شده در بالا، مهاجرت از طریق پناهندگی، حتی در بهترین کشورهای پذیرای پناهندگان، به هیچ عنوان به شما توصیه نمی‌شود، چرا که برای مهاجرت مسیرهای قانونی، موفق‌تر بوده و آسیب کمتری را به شما می‌رساند که با این مسیرها در النورا می‌توانید آشنا شوید.
زندگی در کشورهای مختلف هر یک دارای شرایط منحصر به فرد خود است. در این مقاله، قصد داریم زندگی در دو کشور پر طرفدار برای مهاجرت، آلمان و استرالیا را مورد بررسی قرار دهیم و مزایا و معایب، شرایط زندگی، کار و تحصیل، هزینه زندگی و درآمد را در هر کشور بررسی کنیم…
اینکه به کدامیک از کشورهای خارجی مهاجرت کنید، تصمیم خیلی راحتی نیست. برای اینکه در این زمینه بهترین تصمیم را بگیرید، باید اطلاعاتی را درباره شرایط زندگی، کار و تحصیل در کشور مورد نظر به دست‌آورید. در سال‌های اخیر، آمار مهاجرین به کشورهای آلمان و انگلیس بیشتر بوده است…
آیا تصمیم به مهاجرت گرفته‌اید و درباره انتخاب بهترین مقصد مهاجرتی تردید دارید؟ کانادا و استرالیا جزو کشورهای مهاجرپذیر محسوب می‌شوند و شرایط مناسبی برای مهاجران فراهم می‌کنند. اما برای انتخاب یکی از این دو گزینه به عنوان مقصد مهاجرتی باید با مزایای زندگی در کانادا و استرالیا بیشتر آشنا شوید…
